سیده زهرا آذری

اعراب اسم های اشاره، محلی است و برحسب موقعیتی که در جمله می گیرند،(محلا)، اعراب اسم(ال) دار، که بعد از اسم اشاره آمده باشد یکی از دو حالت زیر را دارد: ۱- اگر مشتق باشد صفت به شمار می رود ۲- اگر جامد باشد، عطف بیان به شمار می رود چند لفظ از اسماء اشاره به مکان اختصاص دارد: هنا برای اشاره به نزدیک(اینجا)، هناک برای اشاره به مکان متوسط، هناک و ثم، برای اشاره به مکان دور، اسم های اشاره مثنی مانند اسم های مثنی معرب به حروف هستند ترجمه اسم های اشاره به این گونه است: اگر بعد از اسم اشاره اسم دارای(ال) بیاید باید لازم است که به صورت مفرد(این)و(آن) ترجمه کرد و برعکس اگر اسم بعد از آن ها( مشار الیه) نکره باشد اسم اشاره طبق صیغه خود و مشار الیه به صورت مفرد ترجمه می شود

برداشته شده ازbaghriebrahim.blogfa.com